Telefoonverslaafd

Telefoonverslaafd

De man die op de trein staat te wachten. De vrouw die om 13.30 uur (in de middag dus!) een schermtijd van zes uur heeft. De 12-jarige zoon van een gesprekspartner die zijn vader vraagt of hij alsjeblieft iets aan zijn telefoongebruik kan doen omdat hij veel vaker dan hem lief is op zijn telefoon zit. De overeenkomst? Een onbedwingbare neiging door het leven te gaan met een mobiele telefoon in je hand.  

De gemiddelde gebruiker kijkt 221 keer per dag naar zijn of haar telefoon, met een gemiddelde schermtijd van 3 uur en 16 minuten. Diezelfde gebruiker kijkt 11 keer per dag naar zijn of haar partner. Stellen hebben gemiddeld zeven minuten per dag aandacht voor elkaar…

De slimste mensen op aarde proberen hun apps zodanig te bouwen, dat de kans dat jij die app (mateloos) gebruikt, het grootst is. Ik worstel er zelf ook mee. Heb alle waarschuwingen uit staan. Vrijwel geen social media meer (op LinkedIn na, en dan is het nog maar de vraag of dat te beschouwen is als social media). Mijn telefoon gaat om 21.00 uur op slot, en daar om 07.00 uur weer vanaf (toegegeven, dat slot is met twee drukken op de knop ook zo verwijderd). Daarnaast doe ik mijn telefoon (zo) vaak (als mogelijk) uit als ik thuis kom. En in het weekend gaat ‘ie tegenwoordig standaard uit (nadat ik op zaterdagochtend de boodschappen gedaan heb). Ik heb vaak een schermtijd van onder het uur. Ondanks al die voorzorgsmaatregelen, gaat het telefoongebruik (of moet ik zeggen misbruik?) met vallen en opstaan.

Wat doenIk schrok van mezelf op het moment dat we met z’n vieren in een restaurant zaten. Indy was in de weer met de telefoon van Margo, een vlog aan het maken (je geeft ‘t door of je geeft ’t terug – ook de kinderen vinden onze telefoons maar wat interessant). Ik keek het filmpje een minuut of wat later terug met ‘r, reageerde in dat filmpje nog wel op haar eerste vraag, maar niet meer op de tweede. Ze keek naar me, een paar seconden, en keek toen weer weg. De reden dat ik niet meer reageerde? Inderdaad, mijn eigen telefoon. De blik in de ogen van Indy, het raakte me diep.

Wat doen we niet als we wel in onze telefoon zijn weggedoken? Precies, contact maken met de ander. Het apparaat wat het contact met mensen (op afstand) makkelijker dan ooit gemaakt heeft, zorgt ervoor dat we ons niet meer verbinden met de ander. En laat verbondenheid nou net (één van) de belangrijkste waarde(n) van mijn leven zijn.

Tijd voor grof geschut. Aankomende vrijdag gaan we met z’n 4-en een maand lang op vakantie. In die maand gaat m’n telefoon uit. ’s Morgens vroeg en ’s avonds laat zal ik checken of er iets urgents is voorgevallen, verder blijft ‘ie uit. Een verslag van hoe ik dit ervaren heb, en een verdieping op de mogelijke mechanieken onder dit signaalgedrag, volgt later!