10 jaar Ruimte voor Meer

10 jaar Ruimte voor Meer

En toen waren we ineens een decennium verder. Officieel dan, officieus al een stuk langer. Want er was een aanloop voor nodig, om voor mezelf te beginnen als coach en als trainer. Ik weet het nog als de dag van gisteren, de spanning van de sprong in het diepe. De onzekerheid van de eerste weken, maanden, jaren. Heel hard werken voor weinig, als je het afmeet in financiële doeleinden.

Toch voelde ik ook al zo snel dat dit de juiste stap was. Dat dit de wereld was waarin ik werkzaam wilde zijn. Mensen willen graag gezien en gevonden worden. En ik breng mensen thuis. Vanuit hartsverbinding, juist dat maakt ‘werken’ met mensen voor mij tot het mooiste wat er is. Want het voelt niet als werk, meer als een manier van leven, een manier van zijn. Dat moment in de ont-moeting dat we bereid zijn de blik naar binnen te richten, om de verhalen die we onszelf vertellen in twijfel te trekken, en zodoende naar onze diepste wezensaard af te reizen, dat is waar het wonder van (h)echt contact ontstaat. Waar heling plaatsvindt. Bewust-zijn.

Wat zo typerend is, het was juist onze oudste dochter Fenna die me moest her-inneren aan het feit dat Ruimte voor Meer 10 jaar bestaat. Fenna, die ook zo’n markering is geweest in hoe ik m’n weg ben gegaan met Ruimte voor Meer. Als ik m’n blogs uit die beginjaren teruglees, dan waren die vooral vanuit de expertrol geschreven. Wijsneus die ik was (en vooruit, ook nog steeds ben; dat heeft Fenna niet van een vreemde). Fenna, ons hartekind, die zo’n tumultueuze start in het leven had. Het maakte dat ik me niet meer kon verschuilen, het is voor mij het moment geweest dat ik meer van mijn binnenkant ging laten zien aan de wereld. Het moment dat ik voluit kon (proberen te) zijn wie ik echt ben, het moment ook dat Ruimte voor Meer ging vliegen.

‘Pas als je de moed toont je weg te gaan, toont de weg zich aan jou.’ Dit was mijn weg. En nu zijn we tien jaar verder. Kan ik me niet meer voorstellen niet meer werkzaam te zijn in deze wereld. Al weet ik ook dat het leven gek kan lopen. Maar dit menszijn, dat verandert nooit meer.

Daar ben ik dankbaar voor. En dat wil ik graag delen, aangezien liefde het enige is wat zich vermenigvuldigt als je het deelt. In het begin gaf ik met de regelmaat van de klok gratis coachingsgesprekken weg. Ook omdat mijn agenda destijds bij lange na niet zo gevuld was als ‘ie nu wel is. Tijdens het schrijven van dit stuk realiseerde ik me dat het al jaren en jaren geleden is dat ik een gratis coachingsgesprek weggaf. Laat ik dan nu de verdubbelaar inzetten, en twee gratis coachingsgesprekken aan twee verschillende personen weggeven. Twee gesprekken van anderhalf uur waarin we samen naar de kern gaan.