(School)ziek

(School)ziek

In een tijd waarin kinderen op jonge leeftijd al zo ontzettend veel moeten, hebben wij met Fenna en Indy de afspraak dat ze één of twee keer per jaar mogen spijbelen. Ook dat hebben ze te leren in het leven, even de boel de boel laten.

Vanmorgen werd Indy wat ziekig wakker. Tot de start van school om 08.30 uur (of eigenlijk tot het moment dat haar zus naar school fietst) lijkt ze serieus ziek. Al snel na die tijd verschijnt er een grote glimlach op haar gezicht. Of ik een spelletje wil spelen.

Ik kan het me ook nog zo goed her-inneren van vroeger, die dagen onder je dekbedje op de bank. Even alle aandacht voor jou. Wat langer televisie mogen kijken dan normaal. De hele dag in je pyama doorbrengen.

Ergens gedurende de ochtend mag de televisie even aan. En stuiten we 'toevalligerwijs' (toeval bestaat immers niet, het is ons toegevallen) op het programma 'De Mensenbieb.' Wat een prachtig programma! We zien samen de 9-jarige Suze in gesprek gaan met Nikkie de Jager. Suze's broertje Job is twee jaar geleden overleden en datzelfde geldt voor het broertje van Nikkie. Hoe ga je op die leeftijd (dezelfde als die van Indy) om met rouw?

Na afloop van het gesprek onderschrijft de (tegen wil en dank) vroegwijze Suze de urgentie van de ontmoeting met lotgenoten(groepen): 'ik vond het fijn, want dan spreek je met iemand die hetzelfde heeft meegemaakt. En dat heb je niet vaak.'

Misschien dat Indy van zo'n dag meer opsteekt dan een dag taal en rekenen op school...