
De leegte opvullen: Young CALL 13
‘Heb je last van de blues?’ vroeg mijn medeprogrammabegeleidster Jeannette op de dag van aanvang van de vierde module van Young CALL 12. In het weekend na terugkomst van de Tour du ALS had ik nog geprobeerd me ertegen te verzetten. Maar als geen ander weet ik dat lijden = pijn x verzet. Het heftiger je je verzet, des te groter je lijden.
Maandenlang heb ik toegewerkt naar dat ene doel. Als een monnik geleefd door geen alcohol te drinken (wat uitstekend is bevallen). Vrijwel iedere nacht minstens acht uur geslapen. Daarnaast bijna iedere dag ’s middags een dutje gedaan. Gelet op wat ik eet en drink. Suikers vermeden (al zijn producenten tegenwoordig zo geraffineerd dat je geen idee hebt of je nou suiker tot je neemt of niet).
Dat alles om de Mont Ventoux op te kunnen rennen voor Frank, tijdens de Tour du ALS. Om geld op te halen voor toekomstig onderzoek naar de ziekte en genezing daarvan mogelijk te maken.
Hoe bijzonder het was, daar schreef ik al over. En toen was het voorbij. Welkom zwart gat.
Zwarte gaten staan zelden op zichzelf. Het zijn de wetten van de parallelle wereld. Hetgeen waar je in de ene wereld mee worstelt, komt ook terug in de andere werelden die tezamen je leven vormen.
Zo ben ik op dit moment samen met Marieke en Tim ons ouderlijk huis aan het leegruimen, wordt het in de verkoop gezet. Allerhande diep weggestopte herinneringen passeren de revue. Dierbare herinneringen, maar ook herinneringen aan donkerder tijden uit mijn leven. Het betekent ook dat ik mijn coachingspraktijk binnenkort vanuit Bunnik naar elders zal gaan verhuizen. Wat ben ik pap en mam dankbaar dat mijn ouderlijk huis al die jaren als uitvalsbasis heeft mogen dienen.
De gemene deler? Afscheid. En ik weet inmiddels dat je verzetten tegen de pijn averechts werkt. Dat het in het leven ook draait om verduren. Het verduren van onplezierige emoties. Die echter wel een doel dienen.
Ieder afscheid betekent immers ook een nieuw welkom. In september ronden we de ene leergang af, die van Young CALL 12. En starten we met een nieuwe, Young CALL 13. Ik kijk er naar uit. Omdat ik weet dat we dan weer aan de slag kunnen gaan met een nieuwe groep, met het weven van de draden van een nieuw vangnet. Een vangnet dat zo van belang kan zijn tijdens de vrije val in een zwart gat.
Zou zo’n vangnet wat voor jou zijn? Of voor iemand uit je omgeving? We zijn te allen tijde bereid het gesprek aan te knopen om te kijken of het past. Wees welkom.